Ti nuk do, apo jo? Se ke tmerr nga ç’mund të thuash

Je thjesht kalama, s’ia ke idenë për ç’flet, s’ke dalë kurrë nga qyteti

Me të pyet për art, me siguri do më portretizosh çdo libër arti

Mikelanxhelo, di goxha për të, jeta, puna, politika, Papa

Por vë bast që s’e di ç’erë ka Kapela Sistine, s’ke qënë kurrë aty të ngresh kokën ta shohësh bukurinë e saj

Me të pyet për femra, me gjasë do më thuash një shkrim të preferuar

Ndoshta ke bërë ca herë seks, por s’di të ma thuash si është të zgjohesh pranë një femre e të dihesh vërtetë i lumtur

Me të fol për luftën, me siguri do më citosh Shekspirin, apo jo? “Edhe njëherë te e çara, miq”

Por s’ke qënë asnjëherë në luftë, s’ke mbajtur kokën e shokut të ngushtë në prehër teksa nxjerr frymën e fundit duke të parë për ndihmë

Me të pyet për dashurinë, me gjasë do më recitosh një poezi

Por s’ke parë ndonjëherë një femër e të jesh ndier krejt i brishtë, të kesh njohur dikë që të të rrafshojë me të parë

Të ndihesh sikur Zoti ka zbritur një ëngjëll në tokë veç për ty, që mund të të shpëtojë nga thellësitë e ferrit

Dhe ti s’e di si është të jesh ëngjëlli i saj, të kesh përgjithmonë dashuri për të, përgjatë gjithshkaje, përgjatë kancerit

Apo të flesh në karrige 2 muaj rresht në spital duke i mbajtur dorën, se doktorët ta lexojnë në sy që orari i vizitave s’vlen për ty

Ti s’di ç’është humbja e vërtetë, se ajo ndodh veç kur do dikë më shumë se veten

Dyshoj se ke guxuar ndonjëherë të duash dikë aq shumë

Shoh te ty jo dikë inteligjent, të sigurt, por një kalama kryeneç frikacak

Askush s’mund të kuptojë thellësitë e tua

Ti je jetim, apo?

Mendon se e kuptoj sa e vështirë ka qënë jeta jote, si ndihesh, cili je, vetëm se kam lexuar Oliver Tuist? A të përmbledh kjo ty të gjithin?

S’mund të kuptoj për ty duke lexuar libra, por vetëm nëse do që të flasim për ty, kush je

Por ti nuk do, apo jo? Se ke tmerr nga ç’mund të thuash – Good Will Hunting

Ti nuk do, apo jo? Se ke tmerr nga ç’mund të thuash – Good Will Hunting